- тырмыш
- зат. Отынды, қурайды арқаға көтеру үшін, оны тігінен және көлденеңінен буады. Тырмыш соның көлденең буылған жібі. Анда-санда арқасындағы тобылғыға шалқалап сүйеніп отыра кетіп, т ы р м ы ш т ы босатып, шүмектеп аққан теріп сүртеді (Ә.Қалдыбаев, Таңд. шығ., 3, 38).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.